Begin juli ben ik samen met een collega naar Lake Eyre gereden in mijn nieuwe aanwinst, een 10 jaar oude Toyota Landcruiser Prado… De mercedes is inmiddels verkocht en wordt ontzettend gemist. Maar het is ook wel makkelijk om in zo’n grote bak rond te crossen waarbij ik niet zo op hoef te letten dat er niets mee gebeurt.
Lake Eyre is een groot meer in het midden van Australie dat de meeste tijd droog ligt als een immense zoutvlakte. In 1964 heeft Donald Campbell daar het wereld snelheidsrecord op land gevestigd op 650km/uur!!! En hij was daar ontevreden me…
http://en.wikipedia.org/wiki/Lake_Eyre
Eens in de zoveel tijd loopt het meer vol met water. Al het water dat in een/zesde van Australia valt stroomt allemaal via immense rivieren naar Lake Eyre toe en als dat gebeurt dan komt de woestijn tot leven.
Ajay en ik hadden een weekje vrij gekomen van het werk en met twee weekenden aan iedere kant van die week hadden we zo’n 8 dagen de tijd om de 4600km af te leggen, heen en terug: 
De achterbank plat en heel de auto volgeladen met kampeerspullen, eten, drinken, drank, meer drank, water, meer water en wat kleren.
Op de heen en terugweg hebben we alleen af en toe onderweg gestopt om snel even te slapen: 
Ik had een swag gekocht en Ajay sliep gewoon even lekker op een kartonnen ondergrond in de openlucht! Lekker bij temperaturen rond het vriespunt!
Bij aangekomst op onze echte kampeerplekken maakten we wat meer werk van ons kamp: 
Maar elke keer lekker primitief en niet echt op wat je in Nederland van een camping zou verwachten, wat dan weer mooie locaties opleverde om de minibar even uit te stallen:
En van een lekker drankje met uitzicht op Lake Eyre te genieten:
Overdag was het wat 4wd-en of van A naar B(eter) rijden, wat wandelen of gewoon wat relaxen in the middle of nowhere:
Tja, en al die Blue Tongue stijgt je dan al gauw naar je hoofd na een dag lang avonturen in zo’n serene omgeving… tijd voor bezinning: 
En natuurlijk om het zoute water van Lake Eyre te voelen: 
Onderweg kwamen we erachter dat de hitte, de blue tongue en de eindeloze uitzichten niet alleen ons naar het hoofd stijgen… blijkbaar inspireert het meer mensen: 
Maar ja, wat wil je ook met zo’n uitzichten en zonsondergang en zonsopgangen: 
En de feestjes in de desert gingen tot in de kleine uurtjes door, er was per slot van rekening geen sluitingstijd!!! 
De fles Laphroaig smaakte in die frisse buitenlucht EXTRA EXTRA goed en gelukkig kon mijn reisgenoot Ajay die ook zeer waarderen: 
En er was zelfs roomservice: 
We hadden ook een rondvlucht gemaakt over het meer om een beetje besef te krijgen hoe groot het wel niet is: 
Op de weg heen en terug was het overigens behoorlijk opletten, want die lange “roadtrains’ zijn echt de koning van de weg en gaan echt niet voor je aan de kant: 
Tja, en als je dan van dit soort speciaal transport tegenkomt, dan moet je dus echt van de weg af. Maar daar zorgt de politie escort wel voor: 
Het baardje mocht er na een weekje niet scheren ook wel zijn: 
Onderweg zijn we nog een dingo, een hoop kangaroes (waarvoor we regelmatig flink voor op de rem moesten) en heel wat emu’s tegengekomen: 
Tja, en een weekje off roaden gaat je niet in de koude kleren zitten… zelfs niet als een Landcruiser: 
Het was een hele ervaring… eentje waarvan je helemaal ZEN wordt: 
